یخچال خشتی میبد با قدمتی که به پیش از دوره قاجار می رسد، یکی از معدود یخچال های به جا مانده در استان یزد است. ساختمان اعظم این یخچال از خشت و گل می باشد. این بنا مخصوص ساخت و نگهداری یخ بوده و با توجه به شرایط جغرافیایی منطقه یکی از نشانه های تمدن مردم این منطقه به شمار می رود.

به صورت کلی یخچال از چهار قسمت اصلی حوض یخ بند، دیوارهای سایه انداز، گنبد و مخزن یخ تشکیل شده است.

محوطه یخ بند یخچال، حوض گلی و کم عمق تقریبا نیم متری بود که در شب های زمستان با رها سازی مقدار کمی از آب قنات در  این حوض کم عمق و پهناور و تکرار این کار در شب های متوالی، قطعات بزرگ یخ ساخته می شد.

دیوارهای بلند سایه انداز با ضخامت 2 متر و ارتفاع 8 متر در سه جهت جنوبی با طول 42 متر و جهت شرقی و غربی با طول 20 متر مانع تابش نور خورشید به حوض یخ بند می شود.

سطح قاعده دایره ای گنبد حدود 300 متر مربع و ارتفاع آن حدود 15 متر می باشد. پهنای دیوار خشتی گنبد از پایین به بالا به طرز ماهرانه ای کاهش یافته، به گونه ای که از 2.4 متر در قاعده به 25 سانتی متر (پهنای یک خشت) در نوک گنبد می رسد.

پس از تولید یخ، قطعات یخ را به مخزن برده و روی هم انباشته می کردند. در پایان سرما و اتمام تولید یخ تمامی حفره های یخچال را با گل می پوشاندن و یخچال به همین صورت تا فصل گرما باقی می ماند. با گرم شدن هوا، هنگام طلوع یا غروب آفتاب زمانی که هوا خنک بود در یخچال باز میشد و یخ به فروش می رسید.

در گذشته یخ در تابستان کالایی گران بها محسوب می شد که معمولا متمولین از آن استفاده می کردند.