مسجد امیر چقماق یا میر چقماق یا جامع نو متعلق به سال 841 هجری قمری می باشد. این مسجد در دوران پادشاهی شاهرخ تیموری و توسط “امیر جلال الدین چقماق شامی” از سرداران معروف عهد تیموری و مقرب درگاه شاهرخ که توسط شاهرخ حاکم یزد شد و همسرش “ستی فاطمه خاتون” بنا شده است.

امیر جلال الدین چقماق خدماتی در توسعه و آبادانی شهر انجام داد. وی در خارج از حصار شهر، جنب محله دهوک، مسجد جمعه، خانقاه، کاروانسرا، حمام، آب انبار، قنادخانه، بازار و چاه آب احداث کرد که اکنون از آن مجموعه تکیه و بازار کوچک، آب انبار و مسجد باقی مانده است.

بر طبق روایات، استادان کاشی کار و ثلث نویسان ماهر به مدت بیست سال در این مسجد مشغول به کار بودند و به موجب کتیبه سردر شرقی مسجد، تاریخ اتمام ساخت این بنا، سال 841 ه.ق می باشد.

در دوران فتحعلی شاه قاجار تغیراتی بر شیستان مسجد صورت گرفت.

معماری مسجد :

مسجد دارای دو شبستان زمستانی و تابستانی است که در بالای محراب شبستان تابستانی، بادگیر قرار دارد. محراب مسجد با سنگ مرمر یک تکه و کاشی های معرق پیرامونش و طاق نمای مقرنسش جلوه خاصی به مسجد بخشیده است.

از ویژگی های شاخص این مسجد نداشتن مناره است. همچنین ماذنه (مکان اذان گفتن) آن به شکل مستطیل می باشد.

به طور حتم این مسجد بعد از مسجد جامع، زیباترین و با شکوه ترین مسجد یزد است.