کاروانسرای شاه عباسی میبد از جمله کاروانسرهای سبک صفوی است که با شیوه معروف چهار ایوانی و با آجر ساخته شده است. این کاروانسرا ها به عنوان هسته اصلی یکی از کامل ترین مجموعه های بین راهی، در مسیر شاهراه باستانی ری- کرمان ساخته شد و بناهایی چون چاپارخانه، آب انبار و یخچال در جوار آن قرار دارد.
ساختمان کاروانسرا شامل: ساباط، غرفه های بیرونی، هشتی ورودی، حیاط مرکزی، حوضخانه و … است.
اصطبل ها کاروانسرای شاه عباسی میبد برخلاف معمول، نه به صورت حلقه ای به دور بنا، بلکه تنها در پشت جبهه های شرقی و غربی قرار گرفته اند. همچنین انبارهای کاروانسرا نیز، فضاهایی کشیده هستند و در پشت جبهه های شمالی و جنوبی قرار دارند.
از ویژگی های خاص این بنا، وجود حوضخانه ای هشت وجهی در میان حیاط است که آب قنات به آن وارد می شده و حوض را پر از آب می کرده است. حوضخانه فضایی خنک و دلپذیر در گرمای تابستان کویر بوده است. غرفه هایی برای استراحت کاروانیان در پیرامون حوضخانه ساخته شد.
کاروانسرا:
کاروانسرا ترکیبی است از کاروان (کاربان) به معنی گروهی مسافر که گـروهـی سفر مـی کنند و سرای، به معنـی خـانـه و مکان است. کاروانسراها در گذشته محلی برای اسکان کاروان هایی بود که به منظور مسافرت، تجارت و زیارت از شهری به شهر دیگر در حال تردد بودند.
قدمت کاروانسراهای ایران به دوره هخامنشی یعنی بیش از دو هزار و پانصد سال قبل می رسد. کاروانسرا ها در مسیر راه های مهم بین شهری، به فاصله مسافتی که کاروان در یک روز می توانسته طی کند، ساخته می شده است.
پر رونق‌ترین دوره احداث و مرمت کاروانسراها هم به دوران صفویه برمیگردد. در این دوران بود که شاه عباس یکم با توجه به تدبر خود، تصمیم به بازسازی و احیای جاده ابریشم نمود و یکی از الزامات این کار را احیای کاروانسراها می‌دانست.
