آرامگاه غلامرضا تختی در بابویه شهر ری است که بازدید از آن خالی از لطف نیست. غلامرضا در 5 شهریور 1309 در خانواده ای متوسط در محله خانی آباد تهران به دنیا آمد. او به لحاظ مشکلات خانوادگی فقط 9 سال تحصیل کرد.

زندگینامه ورزشی غلامرضا تختی:

در سال 1329 به سبب علاقه به کشتی و ورزش باستانی به باشگاه پولاد رفت. با تمرین و پشتاکار مثال زدنی در سال 1330 به عضویت تیم ملی درآمد. وی در نخستین دوره مسابقه های کشتی آزاد قهرمانان جهان (هلسینکی،1951) با وجود آن که هنوز 21 سال داشت، نایب قهرمان جهان شد. در بازی های المپیک ملبورن که در آذرماه 1335 برگزار شد تختی به مصاف رقبایی از شوروی، آمریکا، ژاپن آفریقای جنوبی، کانادا و استرالیا رفت و با شکست تمامی حریفان اولین نشان طلای خود را به گردن آویخت. این برای نخستین بار بود که دو قهرمان از آمریکا و شوروی در یک سکوی معتبر جهانی پایین تر از حریف ایرانی قرار می گرفتند.
تختی در دوران زندگی ورزشی‌اش رکورددار شرکت در المپیک‌ها و کسب بیشترین مدال از این آوردگاه بود. در چهار دوره المپیک حضور داشت و حاصل آن یک طلا، دو نقره و یک عنوان چهارم بود. تختی اولین کشتی گیر ایرانی است که موفق شد در سه وزن مختلف صاحب مدال‌های جهانی و المپیک بشود.

جهان پهلوان علاوه بر قهرمانی، به لحاظ منش و رفتار انسانی و سجایای اخلاقی پسندیده و جوانمردی و نوع دوستی شهره خاص و عام بوده‌ است. او زندگی خود را وقف مردم کرده بود. شادروان تختی در ورزش باستانی و کشتی پهلوانی نیز دارای تبحر و مهارت بود، چنان که سه بار پهلوان ایران شد.

وی در آبان ماه سال ۱۳۴۵ زندگی مشترک خود را با همسرش آغاز کرد که حاصل آن تولد بابک در سال ۱۳۴۶ بود. پس از گذشت چهار ماه از تولد فرزندش، در 17 دی 1346 خبر درگذشت وی تحت عنوان خودکشی اعلام شد و همه را در اندوهی عظیم و بهتی شگفت‌انگیز فرو برد.