موزه رضا عباسی

رضا عباسی:

رضا عباسی فرزند علی اصغر از نگارگران بزرگ ایران در عهد شاه عباس کبیر بود. وی در حدود سال ۹۷۴ ه.ق در تبریز متولد و به سال ۱۰۴۴ ه.ق وفات یافته است. رضا عباسی از هنرمندان بزرگ عصر صفوی و مبدع سبک هنری خاصی در نقاشی ایرانی است.

وی به همراه صادق بیک دیگر نگارگر این دوره به شیوه واقع گرایانه بهزاد وفادار بوده است. وی علاقه زیادی به کشیدن تصاویر واقعی از مردم و مسائل موجود در جامعه داشته است. در این میان رضا عباسی تمایل خود را به مشاهده وقایع و ثبت آنها با طراحی سیاه قلم و ترسیم تک چهره و تک نگاره نشان داد. او بعد از مولانا شیخ محمد سبزواری به رواج صورت فرنگی در ایران پرداخت.

در دوره شاه عباس بزرگ ۳ نقاش و خوشنویس هنرمند می زیسته اند. به سبب شباهتی که در نام و هنر داشتند در تشخیص آنها نوعی ابهام به وجود دارد. این سه هنرمند عبارتند از: آقا رضا عباسی: نقاش و خوشنویس – علیرضا عباسی: هنرمند خوشنویس و رضا عباسی: هنرمند نگارگر عصر صفوی که نام این هنرمند امروزه زینت بخش این موزه می باشد. بسیاری از آثار این هنرمند امروزه زینت بخش موزه‌های چون بوستون، آرمیتاژ و مترو پولتین است و بخشی از آثار وی و شاگردانش در موزه رضا عباسی موجود می باشد.

تاریخچه موزه رضا عباسی:

این موزه در ۲۵ شهریور ۱۳۵۶ افتتاح گردید و یک سال بعد با پیروزی انقلاب اسلامی تعطیل شد. بعد از سه دوره بازگشایی، مجدد در ۱۶ بهمن ۱۳۷۸ با تغییرات عمده و چیدمان جدید آغاز به کار نمود.

مجموعه آثاری که در موزه رضا عباسی به نمایش گذاشته شده است، یادآور گوشه ای از روزگار و ایامی بس ناشناخته و سحرانگیز و سرشار از تلاش و سخت کوشی بشر برای دوام و بقا، ستیز با طبیعت، دستیابی به نعمت ها و غلبه و چیرگی های آن است.

تالارهای موجود در موزه رضا عباسی:

1. تالار دوره پیش از اسلام
2. تالار هنر های اسلامی 1
3. تالار هنر های اسلامی 2
4. تالار نگارگری
5. تالار خوشنویسی