نمادی از طهرانِ قدیم که نامش بیانگر نشانش است. گذری یادآور فرهنگ نیاکان در روزگاری که قهر و آشتی ها به آسانی و با ریش سفیدی قابل حل نیست… پلی میانِ زمانه اغماض و چشم پوشی و عصرِ غریبه با این دو کلمه… شاید گذر از آن سبب شود زنده شدن سنت های قشنگ دیرینه.. در میانه شلوغی ها و مدرنیته تهران… گذر از آن صفایی دارد.