موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران در بنای قدیمی، واقع در منطقه امیرآباد تهران، از بناهای بازمانده دوره قاجاریه است. ساختمان موزه به دستور امیرکبیر، به منظور اصطبل شاهی بنا شد. این موزه یکی از موزه های تخصصی و از جاذبه های گردشگری تهران است.

موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران با تلاش دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران و مشارکت سازمان میراث فرهنگی کشور، به منظور ارائه کامل و جامع پیشینه طب قدیم و پزشکی نوین ایران در زمینه های گوناگون و معرفی جایگاه آن در جهان پزشکی، از سال ۱۳۸۰ خورشیدی فعالیت خود را آغاز کرد. آثار و اشیای به نمایش درآمده در این موزه یافته‌های ملموس دوره های پیش از تاریخ، تاریخی و معاصر می باشد. این آثار شامل ابزار سنگی، اشیای مفرغی، بقایای انسانی، ظروف سفالی، آبگینه و تجهیزات پزشکی در دوره های معاصر است. مومیایی طبیعی کشف شده از پیرامون شهر یزد متعلق به 900 سال پیش، دواخانه نظامی، تابلوی مطب دکتر محمد قریب و یادبود مدافعین سلامت از آثار شاخص موزه می باشد. عینک استخوانی متعلق به هزاره سوم و چهارم پیش از میلاد که از یانیق تپه کشف شد، نمایانگر قدمت تجهیزات پزشکی در ایران است.