موزه ملی ارتباطات در بهمن ماه ١٣٦٩ شمسی به نام موزه پست شروع به کار کرد. این موزه در یکی از قدیمی‌ترین و شکیل ترین عمارت های دولتی تأسیس شد. ساختمان موزه از دو طبقه در قسمت های غربی و شرقی و ٣ طبقه در قسمت مرکزی بنا متشکل از سالن ها و غرفه های متعدد است. و مکانی مناسب جهت بازدید مشتاقان دیدار آثار تاریخی و کهن است.
عمارت فوق در تیرماه سال ١٣٠٧ شمسی کلنگ زنی شد و در سال ١٣١٣ شمسی رسماً افتتاح گردید. طراح بنا نیکلای مارکف اهل گرجستان و مهندس اگال از ارامنه ایران و معمار سازنده مهندس مظلومیان از معماران بلدیه «شهرداری» تهران می باشد. ابعاد موزه فعلی که یک سوم کل بناست حدود ٦٠٠٠ مترمربع وسعت دارد. سبک معماری بنا سبک ملی رضاخانی است که سبکی التقاطی می باشد. استفاده از سبک هخامنشی “ستون نماها با سرستون دو کله گاوی” و سبک اسلامی صفوی “طاق نماها با قوس های شاه عباسی” به شیوه نو با در نظر گرفتن اسلوب کاروانسراهای چهار ایوانی و نیاز روز از مشخصه های التقاطی بودن سبک بنا می باشد. بنا آجری و ستون ها و سرستون های نماها از سنگ است .
آنچه عموم مردم، حتی تهرانی ها دقت ندارند این است که موزه ملی ارتباطات اگر چه با مجموعه تمبر و تلفن و تلگراف و … شناخته شده ولی ساخت و معماری و اجرای خاص خود بنا، به همان قدر و چه بسا بیشتر از محتوای آن جاذبه دارد. این موزه یکی از دیدنی های تهران در خیابان امام خمینی جنب سردر باغ ملی است.
نیکلای مارکوف
نیکلای مارکوف معمار، متولد تفلیس از همرزمان رضاشاه در قفقاز بود. این معمار روسی تبار با ساخت بیش از بیست اثر معماری در ایران و به خصوص در تهران، از پیشگامان معماری مدرن در ایران محسوب می‌شود. مارکوف، معماری اسلامی و شیوه های سنتی احداث بناهای ایرانی و مصالح محلی از قبیل آجر، سنگ، کاشی و گچ را می‌ستود. در واقع، آجرهای خشتی که وی به کار می‌برد به نام آجر مارکوفی مشهور شد. شهر تهران در دهه اول و دوم قرن 13 پر از ساختمان‌هایی به سبک او شد.
