با صدای زنگ در به سمت آیفون تصویری رفتم با دیدن تصویر پستچی محل آیفون را برداشتم و خواهش کردم تا چند لحظه منتظر بماند... مانتو و شالم را از جالباسی برداشته و به سمت در ورودی رفتم در را که باز کردم با خواندن نام و فامیلی ام پاکت نامه ای را به دستم سپرد...در را که بستم کنجکاوی امانِ بازگشت به داخل خانه را نداد...پاکت را باز کردم...به نام خالق زیبایی ها...بدینوسیله از شما دعوت به عمل می آید تا در تاریخی از روزهای قشنگ خدا و در فصلی از فصول تماشایی اش...قدم رنجه بفرمایید به بستانی خاص مملو از پرندگان....تا با مشاهده هر آنچه زیبایی است روحیه تان را تلطیف ببخشید...ضیافتی که خوش آمدگویی اش شاید متفاوت باشد و در میانه را و بر عهده درنای تاج دار....پس از آن در پَسِ موسیقی محیط که صدای دلنواز پرندگان و چه چه بلبکان است آغاز می شود هنرنمایی اش با یار دلنوازش و گردن نهادنش در قبال تشویق هایتان....یا راهنمای مسیرش ممکن است اردک مادری باشد به همراه فرزند تازه به راه افتاده اش که به سختی پله ها را بالا می رود...نفسی را در کنار پرهای طاوس هایش بگذرانید و ساعتی لذت ببرید از رنگ آمیزی خداوند و خلقتش... بلبکان و بستگانش به انتظار میزبانی حضور پرمهرتان نشسته اند... نامه را که به پایان رساندم با خود فکر کردم چه مهمانی شود ضیافتی که صاحبخانه اش مینای باشد یا فلامینگو های سفید و صورتی یا شاید هم قوی سفید....شنيدم كه چون قوي زيبا بمیرد....فريبنده زاد و فريبا بميرد...و من دعوت نامه را تقدیم می کنم و شریک می شوم با هر آنکس که به دنبال گذراندن دمی آرامش باشد در میانه شلوغی های زندگی ماشینی امروزه روز