بیا برویم آنجا که غرق نقش و نگار شویم، همانجایی که نگاره ها بر کلمات آویز و قلم ها به نقوش سپرده شده است، همراه شوی با آثار نفیس هنرمندانی که قاعده بازی با کلمات را به خوبی می دانند، همان هایی که گاهی دنبال کلاه آ دویدند تا به قلمی بسپارند که نقش بزند آن را بر سر بی کلاهش...آره خوب آ با کلاه خوشتیپ تر است و اگر نگاره شود بر کاغذ می رباید نگاه ها را...یا شاید آنان که گاهی سوار ر شدن و سُرسره بازی بلکه هم از دسته های ت طنابی آویختند و تاب سواری... همراه شوی با کلمات از دریچه نگاه هنرمندانی که گپ و گفت زدند با واژه ها و خاطره ساختند با آن ها، شاید هم برای به دست آوردن دلشان مشورتی برای چگونگی تثبیت تمثیل بی مثالشان انجام داده باشند... تمثیلی به یادگار...یادگاری از نشانِ خالق نگاره هایشان...بیا تا غرق شوی در رنگ و لعاب...بروی به دیدار حروف و نظاره گر باشی دلبری ب با خط و خالش بلکه ت با شمایل بی مثالش...در این سرا همراه خواهی شو از صدها سال پیش تا همین حوالی با تذهیب و ترصیع و نهایت آنچه که از قلم سرریز شده بر حروف و تثبیت کرده آن را به یادگار بر تکه کاغذی یا شاید بر آجری لعاب دار، همان که کاشی نامیده می شود در زبان عامه...بیا و چشمانت را بسپار به زیبایی های به جا مانده از دستانی که طرح زدند بر واژه ها نه به امید آنکه نامشان زنده بماند در یادها بسا به عشق واژگان...خوشنویس ها و آثارشان پذیرای قدم هایتان...