این سازه متشکل از سه طبقه می باشد. طبقه اول مختص کافه ها و رستوران ها، طبقه دوم مختص پیاده روی، طبقه سوم دارای زیباترین چشم انداز و مکانی مناسب جهت عکاسی می باشد.

شاید بتوان این پل را به عنوان بزرگترین پل عابر پیاده خاور میانه در نظر گرفت. یکی از وجوه تمایز پل طبیعت قوس های موجود بر روی پل می باشد که سبب می گردد تا انتهای پل از ابتدای آن مشخص نباشد.

طراحی پل

معماری پل های تاریخی ایران بالاخص پل خواجو در طراحی این پل به چشم می خورد. اعمال فرم درختی بر روی ستون‌های پل و انتخاب نام طبیعت را می توان به عنوان تاکید بر پیوند دو فضای سبز و اتصال آنها به یکدیگر در نظر گرفت. کفپوش‌های چوبی و کامپوزیت‌های پل ۱۰۰% قابل بازیافت هستند. تلاش بر آن بوده تا برای ساخت این پل کمترین میزان درخت مورد آسیب قرار گیرد.

در ساخت پل طبیعت بهترین مصالح و مواد مرغوب به کار رفته است. گفته می شود در برابر زلزله هفت ریشتری مقاوم و حدود صد سال عمر خواهد کرد.