ساختمان موزه زمان یکی از منحصر به فرد ترین مکان های تاریخی تهران می باشد. از لحاظ تزئینات و هنر معماری بی نظیر است و پیشینه آن به اواسط دوره قاجار بر می گردد.
این بنا در ابتدا به صورت یک خانه روستایی خشت و گلی بود. در سال ۱۳۴۲ این ساختمان توسط فردی به نام آقای حسین خداداد خریداری شد و به طور کامل مورد بازسازی قرار گرفت. اسکلت آهنی جای خود را به اسکلت چوبی داد و طبقه دوم به آن اضافه شد.
مهندس مشاور ساختمان، آقای ابتکار و معمار های آن آقایان استاد کاشی و استاد رمضان عباسیان بودند.
تزیینات و آرایه های معماری به کار رفته در این بنا شامل: گچ بری، گره چینی، منبت کاری، آجرکاری، کاشی کاری، حجاری و آینه کاری است.
طرح ها و نقشه های گچ بری این بنا تلفیقی از سبک ایرانی و اروپایی است. جالب است بدانید که گچ بری های بیرونی و داخلی بنا حدود ۱۳ سال به طول انجامیده است.
اتاق اصفهانی ها یکی از زیباترین اتاق های موزه زمان می باشد که بنا به سلیقه شخصی صاحب خانه و به صورت کاملا متفاوت به سبک معماری دوره صفوی و با الگو از عمارت عالی قاپو و چهل ستون اصفهان به اجرا درآمده است. زمان شروع تزئینات داخلی اتاق در سال ۱۳۵۳ و مصادف با اتمام گچبری بقیه قسمت های ساختمان بوده است. بعد از حدود سه 3 سال کار تزیینات این اتاق به اتمام رسید.
