این بار در برزن گردی هایمان می خواهیم از میدان بهارستان این زمانه برویم به میدان نگارستان عهد کهن، به روزگار مشروطه و انقلابش، همراه شویم در شادی ملت و هنگام نصب تابلوی سر در مجلس و تلاش من برای خواندن تابلو از دور، چه نوشته؟!! باز عینکم را کجا گذاشتم من؟!! آآآا نوشته شده عدل مظفر، چندین نفر در حال نصب آن بر سر در کاخ بهارستان بودند. به یاد می آورم که می دانم رمزی نهفته است در این دو کلمه، حروف ابجدش برابر هزار و سیصد و بیست و چهار است، این دو کلمه ماده تاریخ مشروطیت ایران و تاریخ قمری گشایش مجلس می باشد، جلو می روم و از شما می خواهم تا همراهی ام کنید بلکه بتوانیم از میان جمعیت به سختی راه باز کرده و داخل شویم. در ادامه مسیر و یکی از اتاق های عمارت تو گویی در انجمنی حضور پیدا می کنیم از شخصیت های سیاسی و رهبران مشروطه و روسای مجلس شورای ملی در تمامی ادوار و من که با صدای بلند فکر می کنم مگر می شود؟! چگونه توانسته اند از ادوار مختلف در یک زمان و مکان کنار هم جمع شوند و انجمنی تشکیل دهند، از عهد مظفر الدین شاه تا زمانه کلاه پهلوی و شاید هم شاهیِ ولیعهدش، شگفتا...ستارخان، باقرخان، آیت الله بهبهانی، آیت الله طباطبایی و... چه جمعی و چه محفلی، از اتاق بیرون می آییم در میانه راه آیت الله مدرس را با ردای بلندش و پاپوش های ایرانی اش و صورتی نورانی حین رفتم به صحن می بینیم و با عرض تهنیتی پشت سر وی پله ها را بالا می رویم، با ورود به صحن انگاری صندلی ها می شوند راوی و صحنه های تاریخی اتفاق افتاده جلسات بیست و چهار دوره مجلس شورای ملی چون پرده نمایش از نظرمان می گذرد بیا همراه شویم با تاریخ مشروطیت می دانی؟! مسیر را به مشابه خیابانی در نظر بگیر و هر دوره را یک کوی، شاید یک کوی مملو باشد از شادی و شعف بابت فرمان تشکلیل مجلس و بلکه هم در کوی دگر حزن باشد و اندوهِ حاصل از به توپ بستن آن در روزگار محمدعلی شاه، شاید با رجال سیاسی ادوار مختلف مجلس معاشرتی داشته باشی و اگر صحبت هایتان خیلی گرم شود و گل اندازد بلکه هم در این مابین اسناد مهمی از تصمیمات مهم کشوری برایتان فاش شود در این سرا سیر تاریخ مشروطیت ایران به انتظار ذهن کاوشگرتان نشسته است پس قدم هایتان را میزان کنید با قدم های آیت الله مدرس تا برسید به صحن و شنونده تاریخش باشید از زبان آجرها و صندلی هایی که میزبان حضور رجال سیاسی بودند از عهد کهن تا عصری حوالی همین نزدیکی