این تپه قدیمی ترین خشت ساز بشر می باشد. محوطه ازبکی در شمال شرق روستای ازبکی از بخش مرکزی شهرستان نظرآباد قرار دارد. این منطقه بسیار وسیع دارای یک تپه بلند مرکزی با ارتفاع 26 متر، تحت عنوان «تپه الف» می باشد. همچنین چندین تپه کم ارتفاع که بلندای آنها کمتر از تپه مرکزی است در این محوطه به چشم می خورد.
در واقع این تپه قسمت با ارزشی از هویت ایران بشمار می رود و حفاری های صورت گرفته موجب معرفی آن در سطح جهانی شده است. بر اساس کاوشهای باستانشناسی محوطه باستانی اُزبکی دربرگیرنده تاریخی از اواخر هزاره هفتم پیش از میلاد تا دوره اسلامی است، یکی از دلایل انتخاب کاوش در این محوطه باستانی وجود نمونههایی از سفال فلات مرکزی با قدمت هزاره چهارم پیش از میلاد و پیشتر از آن است. بسیاری از محوطه باستانی اُزبکی با نام سرزمین کُهن خِشت جهان یاد میکنند چرا که کهنترین خشت جهان در این محوطه کشف شده است.