قزوین در دوره قاجار، شانزده محله داشت و هشت دروازه. جوسق یکی از قدیمی ترین و بزرگترین محلات بود و یک دروازه داشت که هنوز هم برجای خود استوار است. از گذشته به آن دروازه جوسق می گفتند اما به مرور نامش به درب کوشک تغییر کرد. می گویند چون به کوشک وزیر آل بویه، صاحب بن عباد باز می شد، به این نام می خواندند. دروازه محل ورود از سمت شمال و الموت به قزوین بود و احتمالا در دوره ناصری مرمت و بازسازی به خود دیده باشد. افسانه-ای درباره ساخت پیکره اش است که می گوید وقتی از مقابل به آن نگاه می کنی، گوشواره هایش به آغوشی می ماند که در انتظار مسافر خسته است راه است تا او را چندی از سختی راه در پناه شهر پناه دهد.
نویسنده مقاله مه سیما درگی
