قدمت مسجد تاریخی میرعماد به دوره سلجوقی برمی‌گردد. این مسجد بعدها در دوره جهانشاه قره‌قویونلو، توسط خواجه عمادالدین محمود شیروانی از نو مرمت و تجدید بنا و توسعه داده شد.

در کتیبه سنگی سردر ورودی نام بانی و تاریخ ساخت به سال 868 هجری قمری آورده شده است. خواجه عمادالدین این مسجد را در آن زمان به همراه مجموعه‌ای از بناهای دیگر از جمله حمام، آب انبار، خانقاه و چندین مغازه، حول یک میدان بزرگ در امتداد راسته بازار و مجاورت دروازه شهر احداث می‌نماید.

بنا دارای معماری بسیار زیبا و خلاقانه می‌باشد، از آن جمله می‌توان به ایجاد دو ورودی جداگانه به بنای مختلف در میان یک سردر با یک مقرنس واحد اشاره داشت. این مقرنس بدون شک یکی از زیباترین مقرنس‌های موجود در بناهای تاریخی ایران به شمار می‌رود.

محراب کاشی کاری زرین فامی مسجد یکی از بی نظیرترین نمونه‌های محراب‌های کاشی کاری شده تاریخ ایران می‌باشد. گویا این محراب تا اوایل قرن حاضر هم بر سر جای خود قرار داشته اما براساس شنیده‌ها و روایات امروزه یکی از آثار فاخر موزه پرگامون برلین در آلمان می ‌باشد. اغلب مسافران و جهانگردانی که از کاشان بازدید کرده‌اند در سفرنامه‌های خود از این محراب بی‌نظیر یاد کرده‌اند.

از آنجا که مسجد در مرکز و نقطه حساس شهر قرار داشته بسیاری از فرمان های مهم و دولتی قرون مختلف در کتیبه و سنگ نبشته‌های جلوخان آن ثبت گردیده است. این امر در شناخت تاریخ اجتماعی کاشان و ایران بسیار سودمند و ارزنده بوده است.

مسجد میرعماد در سال هزار و سیصد و ده در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.