آب انبار معصوم خانی یکی از جاذبه‌های گردشگری نایین و بزرگترین آب انبار شهر از نظر حجم می باشد. به طور کلی ایرانیان از دیرباز به دلیل خشکی و گرمای بیشتر مناطق کشور مجبور به ذخیره کردن آب بوده‌اند. احداث آب انبار را می‌توان یکی از مهم‌ترین جایگاه‌های ذخیره‌سازی آب در ایران قدیم دانست. شهر نایین نیز از قدیم در زمره شهرهای خشک و کویری قرار داشته است، بنابراین آب انبارها وظيفه تامین آب شرب مردم را خصوصاً در فصول گرم و کم‌آب سال به عهده داشته‌اند.
علاوه بر آب انبار معصوم خانی تقریباً ۲۰۰ آب انبار در نایین وجود داشت. در زمان‌های قدیم نحوه آب‌گیری این آب انبارها بدین صورت بوده است که از کوهستان‌های اطراف نایین جوی‌های آبی که گاهی به طول ۴۰ کیلومتر هم می‌رسید، حفر می‌گشته و این کانال‌ها، آب شيرين حاصل از ذوب برف‌ها در فصل بهار را به سمت مخزن این آب انبارها هدایت می‌کرده است. سپس املاح و گل و لای این آب در مخزن ته نشین می گردید و مردم در طول سال از این آب برای شرب استفاده می‌نمودند.
آب انبار یکی از کهن‌ترین پدیده‌های معماری در مناطق خشک و کم آب دنیا است. تا کنون قدیمی‌ترین آب انبار دنیا، آب انبار شهر اور در نزدیکی بصره شناخته شده است که در سال ۲۱۵۰ قبل از میلاد به دستور پادشاہ اور بر روی سکوی زیگورات این شهر ساخته شده است.
