خانه عباسیان در سال 1202 هجری شمسی در طی 20 سال توسط مرحوم سید ابراهیم تاجر کاشانی ساخته شده است. وسعت مجموعه حدود پنج‌هزار متر مربع و زیربنای آن حدود هفت هزار متر مربع و دارای پنج طبقه است.
بر خلاف بناهای مدرن امروزی که ظاهر بنا دارای تزیینات بسیار است، در معماری سنتی، ظاهر بنا بسیار ساده و دارای تزیینات کم و داخل آن بسیار با شکوه و زیبا است و این ویژگی را می توان در خانه‌های تاریخی شهر کاشان به وضوح مشاهده کرد.
دالان طویل و نسبتا پیچ و خم‌دار با شیب ملایم این خانه، مانع دید مستقیم به داخل و همچنین برای از بین بردن اختلاف ارتفاع زیاد با کوچه ساخته شده است.
این بنا به سه بخش بیرونی و اندرونی و خدمه تقسیم می‌شود. در بخش بیرونی اتاق‌ها و فضاهایی وجود دارد که مورد استفاده برای اقامت مهمانان تجاری، مسافران و اقوام قرار می گرفته است. اتاق‌های کار صاحب‌خانه هم در این بخش قرار داشته اند.
بخش اندرونی مکانی برای زندگی روزمره خانواده بوده است و با راهروها و درهای مخصوص از سایر بخش‌ها جدا می گردید و نامحرم‌ها و میهمانان به این بخش دسترسی نداشتند. بخش خدمه نیز مخصوص خدمتکاران و مستخدمان بود.
با توجه به شرایط اقلیمی کاشان خانه دارای قسمت‌های تابستان‌نشین و زمستان‌نشین بوده و در هر فصل از سال از بخش‌های خاصی از بنا، متناسب با وضعیت آب و هوهایی آن فصل مورد استفاده قرار می گرفته است.
خانه عباسیان برای دسترسی مطلوب به آب قنات، مقاومت ساختمان و … دارای پنج گودال باغچه است. در معماری این خانه هیچ چیز برای زیبایی صرف نیست، بلکه در تزیین‌ها همواره اصل پرهیز از بیهودگی مد نظر بوده است.
پنج حیاط گودال باغچه، تزئینات گچبری و نقاشی و مقرنس از بارزترین ویژگی‌های این بنای با ارزش تاریخی است. خانه عباسیان به شماره 2020 در فهرست آثار ملی کشور ثبت گردیده و در حال حاضر در مالکیت شهرداری کاشان است.
