حمام تاریخی سلطان امیر احمد، نمونه‌ای از منحصر بفردترین حمام‌های ایران از نظر معماری و تزئینات است. این حمام نامش را از امامزاده سلطان امیر احمد نوه امام جواد که در مجاورت بقعه بنا شده، گرفته است. اینکه چرا دقیقا این حمام را به اسم این امامزاده می‌شناسند چندان بر کسی روشن نیست!

17 لایه مرمتی آهک و گچ‌بری‌های حمام، بیانگر قدمت این بنا می‌باشد که به دوران صفویه و قاجار باز می‌گردد.

این سازه در واقع از دو حمام بزرگ و کوچک در زیر بنایی به وسعت 1102 متر مربع ساخته شده است. دیوارهای حمام با کاشی‌های آبی فیروزه‌ای و زرفام و نقاشی‌های تزئینی به شکل زیبایی تزئین شده است. از دیگر شاهکارهای بنا، بام زیبای آن می‌باشد. این بام یکی از زیباترین بام‌های گنبدی شکل ایران بوده که روی هر گنبد، شیشه‌های رنگی عدسی محدب قرار گرفته است تا ضمن تامین نور برای قسمت‌های مختلف، مانع دید به داخل حمام شود. معماران قدیمی ایران به این شیشه‌های رنگی، گلجام می‌گفتند. زمانی که نور خورشید سوزان شهر کاشان به این شیشه‌های محدب می‌تابد، جلوه خاصی به داخل حمام می‌دهد.

جالب است بدانید که قدیمی‌ها معتقد بودن که شیطان از سقف حمام داخل آن را نگاه می‌کند و شیشه محدب مانع خوبی برای ورود دید شیطانی است.

این حمام مانند اکثر حمام‌ها برای حفظ گرمای درونی آن، معمولا پایین‌تر از سطح زمین و درون خاک ساخته‌ شده است.

سنگ‌فرش کف حمام که از نوع سنگ پلاک است، به دلیل عبور دود و حرارت از کوره‌ها و کانال‌های تحتانی، همیشه گرم بوده و بدین ترتیب حمام نیازی به وسایل گرمایش نداشته است.

فضاهای حمام سلطان امیر احمد متشکل از پیشخوان، هشتی، راهروهای ارتباطی، سربینه (رختکن حمام محسوب می شد و حوضی زیبا و بزرگ در قسمت مرکزی خود دارد که به پاشویه معروف است)، سرماخوان، گرماخوان، صفه شاه‌نشین، خزینه، اتاق تنظیف (یا نظافتخانه جهت نظافت بدن، حنابندی و حجامت)، سرویس‌های بهداشتی و دو حلقه چاه آب می‌باشد.