منو
استانی خوابیده در آغوش سلسله جبال البرز…قلب تپنده اش شهری است با قدمت تاریخی قرار گرفته در کرانه غربی رود کرج…
در توصیف نامش گاهی از شاهراه زمان بلکه هم از پیشنه تاریخی اش می گذریم…با قدم زدن از کوی و برزن های موسمِ این دیار شاید برسیم به زمانه ای که نامش کاوک و نشانش میان دره بودن است…یا با ورق زدن وجه تاریخی اش از کنار درختان سرسبز روزگار کراج بودنش بگذریم…در روایتی دیگر کوه رج نامیده شده است و قرار گرفته میان کوه های هم ردیف…
کانون استان است و هسته اش… شاید هم بتوان اینگونه توصیفش کرد، گوی یا شکافی که نهفته در دلش رودی روان بود در مسیر کوه های شمال غربی ری…از کرژ تا کرج…هر آنچه هست…آن است…در برهه ای کرژ است در کنار تهران در روزگاری که شاید تنها یک شهر بلکه ده بوده است و نه پایتخت…یا در عصری همین حوالی کرج است و کلانشهری همپای پایتخت….از عهد قدیم تا عصر جدید…در زمانه قدیم بلکه واسطی بی بدیل میان شهر ها…در زمانه ما شاید بتوان گفت پس از پایتخت بیشترین تعداد مهاجران در مسیر تهران را میزبانی می کند…پایگاه استانی که نامش را وامدار است از همسایگی با دامنه جنوبی رشته کوه البرز..گر خواهم پارسی گویمش میانه هربورز
